(47) لَوْ خَرَجُواْ فِیکُم مَّا زَادُوکُمْ إِلَّا خَبَالًا وَلَأَوْضَعُواْ خِلَلَکُمْ یَبْغُونَکُمُ الْفِتْنَةَ وَفِیکُمْ سَمَّعُونَ لَهُمْ وَاللَّهُ عَلِیمُ بِالظَّلِمِینَ
اگر (منافقان) همراه شما به جنگ بیرون آمده بودند، جز فساد، (تردید و اضطراب، چیزی) بر شما نمیافزودند و به سرعت در میان شما رخنه میکردند تا فتنه پدید آورند ودر میان شما کسانی (تأثیرپذیرند که) به سخنان آنان گوش و دل میسپارند و خداوند به حال ستمگران آگاه است.
نکتهها:
«خَبال» بهمعنای اضطراب وتردید است. «خَبَل»، یعنی جنون و«خَبْل»، یعنی فساد.
«اَوضعوا»، از «اِیضاع»، به معنای سرعت در حرکت و نفوذاست.
«فِتنة»، در اینجا به معنای تفرقه و گمراهی است.
«سَمّاع»، به معنای جاسوسی است که طبق منافع دشمن، سخنچینی کند.
پیامها:
1- نیروهای سپاه اسلام باید برگزیده و خالص باشند، تعداد نفرات و کمیّت، ملاک نیست.(لو خرجوا... مازادوکم الاّ خبالاً)
2- خداوند به مؤمنین دلداری میدهد که به خاطر تخلّف گروهی از منافقان از جبهه، نگران نباشند. (لو خرجوا... مازادوکم الاّ خبالاً)
3- حضور منافقان در جبههها، عامل تضعیف روحیّه و تفرقه و تردید است. (لاوضعوا خلالکم)
4- تحرّکات منافقان، بسیار سریع است. (اوضعوا)
5 - همهی مسلمانان، خطر منافقان را درک نمیکنند و بعضی سادهلوحانِ زودباور، تحت تأثیر قرار میگیرند. (سمّاعون لهم)
6- منافق، ظالم است وخداوند به آنها هشدار داده است. (واللّه علیم بالظّالمین)