(65) فَعَقَرُوهَا فَقَال تَمَتَّعُواْ فِی دَارِکُمْ ثَلَثَةَ أَیَّامٍ ذَ لِکَ وَعْدٌ غَیْرُ مَکْذُوبٍ
پس (علیرغم آن همه سفارشات و تهدیدات، قوم ثمود) شتر را پِی کردند (و دست و پایش را بریدند)، پس (صالح) گفت: (برای مدّت) سه روز در خانههایتان بهرهمند باشید (که بعد از آن عذاب الهی فرا خواهد رسید)، این وعدهای است راست و حقیقی.
نکتهها:
در روایات میخوانیم که کشندهی ناقه، یک نفر بیشتر نبوده است، امّا با این وجود قرآن میفرماید: (عقروها) یعنی همهی مردم او را کشتند و این به سبب هم فکری و رضایت سایرین از کار قاتل بوده است، زیرا از دید اسلام، پیوند مکتبی افراد باعث میشود تا گناه هر فرد را به حساب طرفداران و حامیان او نیز بگذارند.**وسایل، ج 11، ص 409 - 411.***
سؤال: فلسفهی سه روز مهلت چیست؟
پاسخ: الف: فرصتی برای توبه کردن.
ب: اهرمی برای فشار روحی و مضاعف نمودن عذاب. اگر به شخصی گفته شود که تا 3 روز دیگر نابود میشود، همین خبر بزرگترین ضربه و فشار را بر روح و روان او وارد میآورد.
ج: دلیلی دیگر بر حقّانیّت پیامبر الهی، زیرا تعیین وقت، خود از اخبار غیبی است.
پیامها:
1- راضی شدن به گناه دیگران، شریک جُرم آنها شدن است.**در نهجالبلاغه نیز در کلام 12 و 20، به این معنا اشاره شده است.*** (فعقروها)
2- هشدارهای الهی را شوخی و دروغ مپندارید. (غیر مکذوب)
3- توهین به مقدّسات، عذاب قطعی دارد. (وعد غیر مکذوب )