تربیت
Tarbiat.Org

تفسیر نور جلد 5
حاج شیخ محسن قرائتی

سوره توبه آیه 124

(124) وَإِذَا مَآ أُنْزِلَتْ سُورَةٌ فَمِنْهُم مَّن یَقُولُ أَیُّکُمْ زَادَتْهُ هَذِهِ إِیمَناً فَأَمَّا الَّذِینَ ءَامَنُواْ فَزَادَتْهُمْ إِیمَناً وَهُمْ یَسْتَبْشِرُونَ‏
و هرگاه سوره‏ای نازل شود، برخی از منافقان گویند: این سوره، ایمان کدام یک از شما را افزود؟ امّا آنان که ایمان آورده‏اند، (آیات قرآن) بر ایمانشان بیافزاید و آنان بشارت می‏گیرند.
پیام‏ها:
1- استهزا وموضع‏گیری منفی به هنگام نزول قرآن، نشانه‏ی نفاق است. (اُنزلت سورة... یقول ایّکم زادته...)
2- منافقان با سؤال‏های خود، روحیّه‏ی منفی خود را به دیگران انتقال می‏دهند. (یقول ایّکم زادته هذه ایماناً...)
3- مؤمنان برای پاسخگویی به سؤالات و شبهاتِ منافقان، باید آمادگی داشته باشند. (ایّکم زادته هذه ایماناً ...)
4- ایمان، مراتبی دارد وقابل کم و زیاد شدن است، همان گونه که نفاق، قابل توسعه و افزایش است. (فزادتهم ایماناً)
5 - قرآن، وسیله‏ی خوبی برای شناختِ مؤمن از منافق است.(فامّا الذین امنوا فزادتهم ایماناً)
6- احساس شادی و نشاط روحی پس از شنیدن آیات قرآن، نشانه‏ی تکامل و رشد ایمان است. (فزادتهم ایماناً و هم یستبشرون )
7- قرآن، مایه‏ی بشارت و مژده به اهل ایمان است.(و هم یستبشرون )