(103) ثُمَّ نُنَجِّی رُسُلَنَا وَالَّذِینَ ءَامَنُواْ کَذَلِکَ حَقّاً عَلَیْنَا نُنجِ الْمُؤْمِنِینَ
(به هنگام نزول بلا ومجازات،) پیامبران و مؤمنان را نجات میدهیم. این گونه بر ما حقّ است که مؤمنان (به تو را نیز) رهائی بخشیم.
نکتهها:
سؤال: به تجربه مشاهده کردهایم که گاهی خوب و بد (خشک و تر) با هم میسوزند و در آیهی 25 سورهی انفال نیز هشدار میدهد که بترسید از فتنهای که تنها به ستمگران نمیرسد، بلکه به مؤمنین نیز میرسد، بنابراین چگونه این آیه میفرماید: مؤمنان را به هنگام نزول بلا نجات میدهیم؟
پاسخ: اهل ایمان اگر در میان کفّار و مجرمان ساکت باشند، قهر خدا همه را فرا میگیرد، ولی اگر به وظیفهی الهی خود، یعنی نهی از منکر عمل کنند، خداوند هنگام خطر آنان را نجات میدهد.
پیامها:
1- خداوند انبیا ومؤمنان را به قهر خود گرفتار نمیکند. (ننجّی رسلنا... ننج المؤمنین)
2- از سنّتهای الهی و از جمله حقوقی که مؤمنان بر خدا دارند، نجات و حمایت آنان به هنگام عذاب وخطر است. (کذلک حقّاً علینا ننج المؤمنین)
3- وعدهی نجات ورهائی، بهترین پشتوانهی نهضتهای الهی است. (حقّاًعلینا ننج المؤمنین)
4- آینده از آنِ مؤمنین است. (حقّاً علینا ننج المؤمنین)