(9) اِشْتَرَوْاْ بَِایَتِ اللَّهِ ثَمَناً قَلِیلاً فَصَدُّواْ عَن سَبِیلِهِ إِنَّهُمْ سَآءَ مَا کَانُواْ یَعْمَلُونَ
(مشرکان پیمان شکن،) آیات خدا را به بهای اندکی فروختند و (مردم را) از راه خدا بازداشتند، به راستی آنان بد اعمالی انجام میدادند.
پیامها:
1- انسان در عمل و گزینش راه، دارای حقّ انتخاب است. (اشتروا)**آیاتی که بر داد وستد انسان دلالت دارد، نشانهی اختیار انسان است.***
2- در برابر از دست دادن آیات الهی، هر چه به دست آوریم، کم است. (ثمناً قلیلاً)
3- دنیاطلبی، سبب مبارزه با دین و باز داشتن مردم از راه خداست. (اشتروا بایات اللَّه ثمناً قلیلا فصدّوا عن سبیله)
4- رضای الهی و بهشت ابدی را به دنیای زودگذر و پرآفت فروختن، بدترین کار است، چرا که همهی دنیا و آنچه در آن است، در برابر الطاف الهی به مؤمنان، متاع قلیل و ناچیز است. (اشتروا... ثمناً قلیلا... ساء ما کانوا یعملون)