تربیت
Tarbiat.Org

تفسیر نور جلد 5
حاج شیخ محسن قرائتی

سوره یونس آیه 104

(104) قُلْ یَأَیُّهَا النَّاسُ إِن کُنتُمْ فِی شَکٍّ مِّن دِینِی فَلَآ أَعْبُدُ الَّذِینَ تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ وَلَکِنْ أَعْبُدُ اللَّهَ الَّذِی یَتَوَفَّکُمْ وَأُمِرْتُ أَنْ أَکُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ‏
بگو: ای مردم! اگر از (درستی) دین من در شک و تردیدید، پس (بدانید که من) کسانی را که شما به جای خدا می‏پرستید، نمی‏پرستم، بلکه خدایی را می‏پرستم که جان شما را (در وقت مرگ) می‏گیرد و مأمورم که از مؤمنان باشم.
پیام‏ها:
1- شکّ دیگران، باعث شک وتردید ما نشود. قاطعیّت، شرط رهبری است. (ان کنتم فی شکّ من دینی فلا اعبد...)
2- هرگونه سازش، مداهنه و انعطاف با کافران ممنوع است، باید جبهه‏ی کفر را از خود مأیوس سازیم. (فلا اعبد...)
3- دشمن حتّی در سران اسلام هم طمع دارد. پس باید برائت و تسلیم‏ناپذیری خود را به صراحت اعلام کنیم. (فلا اعبد)
4- کسی که مرگ و حیات به دست اوست، سزاوار پرستش است. (اعبد الذی یتوفّاکم)
5 - با آنکه مرگ و حیات هر دو تنها به دست خداست، امّا این آیه، مرگ را مطرح می‏کند. زیرا مرگ، بهترین وسیله‏ی هشدار است. (الذی یتوفّاکم)
6- مشرکان، معبودهای خود را عاقل می‏پنداشتند. («الذین» برای عقلا می‏باشد)