(69) وَلَقَدْ جَآءَتْ رُسُلُنَآ إِبْرَ هِیمَ بِالْبُشْری قَالُواْ سَلَماً قَالَ سَلَمٌ فَمَا لَبِثَ أَن جَآءَ بِعِجْلٍ حَنِیذٍ
و همانا فرستادگان ما (که فرشتگانی به صورت انسان بودند)، ابراهیم را مژده آورده گفتند: سلام، (ابراهیم نیز) گفت: سلام. پس زمانی نگذشت که گوسالهی بریانی را (برای پذیرایی) نزد آنان آورد.
پیامها:
1- فرشتگان، به اذن الهی به صورت وشکل انسان در میآیند. (جاءترسلناابراهیم)
2- سخن را باید با سلام آغاز کرد. (قالوا سلاماً)
3- سلام،یک شعار آسمانی و شیوهای ملکوتی است. (قالوا سلاماً)
4- سلام را به نحو بهتر باید جواب داد. (جملهی (سلامٌ) جملهی اسمیّه است که دوام وثبوت آن از جملهی فعلیّهی (قالوا سلاماً) بیشتر است)
5 - در پذیرایی باید تسریع نمود. (فما لبث)
6- پذیرایی از میهمان یک ارزش است، اگر چه ناشناس باشد. (جاء بعجل حنیذٍ)
7- انبیا، میهمان دوست و سخاوتمند بودند. (جاء بعجل حنیذٍ)
8 - از میهمان در مورد غذا سؤال نکنیم. (آیا غذا میل دارید؟ آیا غذا خوردهاید؟ چه غذایی میخواهید؟) (جاء بعِجل)
9- در پذیرایی، خودمان مباشر باشیم. (جاء بعِجل)
10- غذا را نزد میهمان ببریم، نه میهمان را به طرف غذا. (جاء بعجل)
11- پذیرایی از میهمان، مطلوب باشد.**در سورهی ذاریات میخوانیم که پذیرایی حضرت ابراهیم علیه السلام از میهمانانش با کباب گوساله چاق بوده است. (عجل سمین)*** (بعجل حنیذ) (در خانهی انبیا، برای میهمان کباب آوردند)