(44) إِنَّ اللَّهَ لَا یَظْلِمُ النَّاسَ شَیْئاً وَلَکِنَّ النَّاسَ أَنفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ
قطعاً خداوند هیچ ظلمی به مردم نمیکند، امّااین خود مردمند که به خویشتن ستم میکنند.
نکتهها:
گروهی در قیامت، کور محشور میشوند و این نتیجهی کوردلی و فراموشی آیات الهی در دنیاست و چنین کسانی گویا کورند: (و نحشرهم یوم القیامة اعمی... کذلک اتتک آیاتنا فنسیتها وکذلک الیوم تُنسی)**طه، 124 - 126.***
امام هادی علیه السلام فرمود: هر کس گمان کند که خداوند بندگان را بر گناه مجبور و آنان را کیفر میکند، به خدا نسبت ظلم داده و این آیه (44) را تکذیب کرده است.**بحار، ج 5، ص 71.***
پیامها:
1- هر نگاهی، بصیرتآور نیست و هر تماشاگری، جذب حقیقت نمیشود. (ینظر، لایبصرون)
2- حتّی پیامبران در کوردلان مؤثّر نیستند. (افانت تهدی العمی)
3- آنان که با نگاه، به حقّ نرسند، همچون کورانند. (ینظر، لایبصرون)
4- خداوند، بهترین مکتب، کتاب ورهبر را برای هدایت مردم فرستاده است، اگر نپذیرند به خودشان ستم کردهاند. (إِنَّ اللَّهَ لَا یَظْلِمُ النَّاسَ...أَنفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ)