(51) یَقَوْمِ لَا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِنْ أَجْرِیَ إِلَّا عَلَی الَّذِی فَطَرَنِی أَفَلَا تَعْقِلُونَ
(هود گفت:) ای قوم من! من از شما در برابر رسالتم پاداشی درخواست نمیکنم، پاداش من نیست مگر بر عهدهی آن کس که مرا آفریده است، پس آیا تعقّل نمیکنید؟!
نکتهها:
از آنجا که بارها در قرآن پاداش نخواستن و بیتوقّعی انبیا علیهم السلام از مردم مطرح شده است، معلوم میشود که امور مادّی از بزرگترین موانع گرایش مردم به حقّ است.
پیامها:
1- انبیا هدف مادّی ندارند، هدف آنها از کارشان، جلب رضایت خداوند است. (ان اجری الاّ علی الذی ...) (خداوند خود به انبیا اجر میدهد)
2- اخلاص، از شروط اساسی موفّقیّت در تبلیغ است. (ان اجری الاّ علی الذی فطرنی)
3- توجّه به خالقیّت خداوند، زمینهی اخلاص است. (علی الذی فطرنی)
4- تعقّل، ما را به تبعیّت از انبیا و پیروی از وحی راهنمایی میکند. (عقل، ضدّ وحی نیست، بلکه زمینه ساز پذیرش وحی است) (افلا تعقلون )
5 - برای کسی که به فکر دنیا و منافع آن نیست، چه دلیل وجود دارد که این همه خود را به زحمت بیندازد؟! (افلا تعقلون)