(13) أَلَا تُقَتِلُونَ قَوْماً نَّکَثُواْ أَیْمَنَهُمْ وَهَمُّواْ بِإِخْرَاجِ الرَّسُولِ وَهُم بَدَءُوکُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ أَتَخْشَوْنَهُمْ فَاللَّهُ أَحَقُّ أَن تَخْشَوْهُ إِن کُنتُم مُّؤْمِنِینَ
آیا با گروهی که سوگندها (و پیمانهای) خود را شکستند و به بیرون کردن پیامبر (از وطنش) همّت گماشتند، و آنان نخستین بار جنگ را با شما آغاز کردند، پیکار نمیکنید؟ آیا از آنان میترسید؟ اگر ایمان دارید، سزاوارتر آن است که از خدا بترسید!
پیامها:
1- اهداف و انگیزههای جنگ، باید برای رزمندهی مسلمان روشن باشد. (نکثوا، همّوا، بدؤکم) (بیان اینکه: دشمنان پیمانها را شکستند و نسبت به رسول خدا سوء قصد داشتند و آغازگر جنگ بودند)
2- جنگ شما تدافعی است و دشمن آغازگر تهاجم بوده است. (هم بدؤکم)
3- هنگام جنگ، میان آتش جنگ و آتش دوزخ مقایسه کنید، تا رزمندگان بهتر بتوانند تصمیم بگیرند. (اتخشونهم، فاللَّه احقّ ان تخشوه)
4- مؤمن واقعی، تنها از خدا بیم دارد. (فاللَّه احقّ ان تخشوه ان کنتم مؤمنین)