(26) ثُمَّ أَنْزَلَ اللَّهُ سَکِینَتَهُ عَلَی رَسُولِهِ وَعَلَی الْمُؤْمِنِینَ وَ أَنزَلَ جُنُوداً لَّمْ تَرَوْهَا وَعَذَّبَ الَّذِینَ کَفَرُواْ وَذَ لِکَ جَزَآءُ الْکَفِرِینَ
سپس خداوند، آرامش خود را بر پیامبرش وبر مؤمنان فرو فرستاد و سپاهیانی فرستاد که شما آنان را ندیدید و کافران را عذاب کرد، و این کیفر کافران است.
نکتهها:
در قرآن، شش مرتبه کلمه «سَکینة» بهکار رفته که پنجبار آن در مورد جنگ است.
در جنگ حنین، خداوند چهار نوع لطف به مؤمنان داشت: سکینه، جنود نامرئی، قهر بر کفّار و پذیرش توبهی فراریان (که در آیهی بعد مطرح است).
بعضی از اسیرانِ کفّار، از مسلمانان میپرسیدند: کجایند آن سفید پوشانی که ما را میکشتند؟**تفسیر صافی.*** اشاره به فرشتگانی که با لباسهای سفید، به چشم کفّار میآمدند.
پیامها:
1- لغزش رزمندگان در جبهه، سبب محروم شدن از امدادهای غیبی الهی نمیشود. (ثمّ ولّیتم مدبرین ثمّ انزل اللّه سکینته)
2- امدادهای غیبی، رمز پیروزی مسلمانان است. (انزل اللَّه سکینته)
3- داشتن روحیّهی خوب و اطمینانِ برخاسته از ایمان، از عوامل اصلی پیروزی در نبرد است. (سکینته)
4- آرامش و اطمینان، هم برای رهبر لازم است، هم پیروان او. (سکینته علی رسوله و علی المؤمنین) نگرانی پیامبر از فرار افراد بود و ناآرامی مردم، از ترس.
5 - آرامش روحی مؤمنان، از سوی خدا بود، (سکینتهُ) در آیهای دیگر میفرماید: (سکینتهٌ من ربّکم)**بقره، 248.***
6- باور به حضور فرشتگان و مأموران الهی در جنگ برای امداد مؤمنان، یک عقیدهی قرآنی است. (انزل جنوداً لم تروها)
7- کشته شدن، برای کسی که به مبدأ و معاد ایمان دارد افتخار است، ولی برای کافران، مایهی عذاب. (عذّب)
8 - عاقبت همهی کفّار، شکست و ذلّت است. (عذّب... ذلک جزاء الکافرین)