(66) فَلَمَّا جَآءَ أَمْرُنَا نَجَّیْنَا صَلِحاً وَالَّذِینَ ءَامَنُواْ مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِّنَّا وَ مِنْ خِزْیِ یَوْمِئِذٍ إِنَّ رَبَّکَ هُوَ الْقَوِیُّ الْعَزِیزُ
چون (پس از گذشت سه روز،) فرمان (قهر) ما آمد، صالح و کسانی را که به همراه او ایمان آورده بودند، به رحمت خود (از عذاب) نجات دادیم و از خواری آن روز (رهایی بخشیدیم. ای رسول ما!) همانا پروردگارت، همان توانای شکست ناپذیر است.
نکتهها:
کلمهی «خِزی»، به معنای عیبی است که ظاهر شدن آن موجب رسوایی و بیآبرویی انسان میشود.
بلاهای طبیعی همچون زلزله، سیل و یا امراض خطرناک، ممکن است هر دو قشر مؤمن و کافر را فرا گیرد، نظیر بیاحتیاطیهایی که از انسانها صادر میشود و آثارش به همهی افراد سرایت میکند. امّا آنجا که قهر الهی باشد، مؤمنان در امان خواهند بود، مگر اینکه آنها نیز به واسطهی سکوت در برابر ظلم و یا ترک نهی از منکر، مستحق عذاب شده باشند. ( نجّینا صالحاً و الذین امنوا معه)
پیامها:
1- خداوند، پیامبران و یاران آنها را از قهر و عذاب خویش محفوظ میدارد. (نجّینا)
2- شرط نجات از قهر خدا، ایمان وپیروی از پیامبر است. (نجّینا... الذینآمنوامعه)
3- پیروی از پیامبر، زمینهی سربلندی و عزّت انسان است. (نجّینا... الذین آمنوا... من خزی یومئذ)
4- نجات چند مؤمن از میان آن همه کافر، برای خدا کاری ندارد.(القویّ العزیز)
5 - خداوند به پیامبر اسلام تسلّی میدهد که من با مخالفان تو نیز میتوانم این گونه رفتار کنم، زیرا که من قوی و عزیزم. (ان ربّک هو القوی العزیز)