(98) وَکَمْ أَهْلَکْنَا قَبْلَهُم مِّنْ قَرْنٍ هَل تُحِسُّ مِنْهُم مِّنْ أَحَدٍ أَوْ تَسْمَعُ لَهُمْ رِکْزاَ
وچه بسیار نسلهایی که پیش از آنان هلاک کردیم. آیا کسی از آنها را مییابی یا کمترین صدایی از ایشان میشنوی؟
نکتهها:
این آیهی شریفه، مایهی تسکین و دلداری پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله است و تلویحاً به او نوید میدهد که دشمنان لجوج تو به زودی نابود خواهند شد؛ چنان که بسیاری از حقّ ستیزان در گذشته به هلاکت رسیدند.
کلمهی «رِکز» به معنای صدای آهسته و مخفی است.
امام صادق علیه السلام در پاسخ جابر درباره آیه فرمودند: قوم هلاکت یافته بنیامیّه هستند، هیچ یک از آنان را به حالی که امیدی داشته باشد و یا در ترس و وحشت نباشد نبینی. جابر میگوید: عرض کردم آیا این شدنی است؟ فرمودند: بسیار زود اتفاق خواهد افتاد.**بحار، ج46، ص30.***
پیامها:
1- هلاکت اقوام لجوج، نشانه جدّی بودن هشدارهای قرآن است. (و تنذر به قوماً لدّاً و کم اهلکنا)
2- هلاکت دشمنان حقّ، یکی از سنّتهای الهی است. (و کم اهلکنا)
3- تاریخ آئینهی عبرت است. (هل تحسّ... او تسمع)