این سوره، یکصد وده آیه دارد، و جز آیهی 28، همهی آن در مکّه نازل شده است. در این سوره از داستان اصحاب کهف و داستان موسی و خضر و داستان ذوالقرنین**این سه داستان فقط در این سوره بیان شده است.*** و مسائل مبدأ و معاد بحث شده است.
مشرکان قریش افرادی را از مکّه به مدینه فرستادند تا ماجرای بعثت حضرت محمّد صلی الله علیه و آله و نشانهی صداقت او را از علمای یهود بپرسند. علمای یهود به فرستادگان مشرکان گفتند: از او سه چیز سؤال کنید؛ اگر دو چیز را جواب داد و یکی را بیپاسخ گذاشت، او صادق است. دربارهی اصحاب کهف، ذوالقرنین و روح بپرسید. اگر از اصحاب کهف و ذوالقرنین جواب داد، ولی از روح جواب نداد، او پیامبر است.**تفسیر درّالمنثور.***
در فضیلت این سوره و آثار تلاوت آن، احادیث بسیاری است که به چند نمونه آن اشاره میشود: هرکه این سوره را بخواند از فتنهی دجّال بیمه است. تلاوت آن در شب جمعه، سبب آمرزش گناهان تا جمعهی دیگر و سه روز بعد از آن میشود. تلاوت آیهی آخر آن سبب بیدار شدن در هر ساعتی از شب که بخواهید میگردد. تلاوت این سوره مانع از عذاب دوزخ و مانع ورود شیطان به خانهای است که در آن شب، این سوره خوانده شده است.
به هر حال خواندن و تلاوت همراه با فهمیدن و عمل کردن، رمز رسیدن به برکات قرآن است.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم
به نام خداوند بخشندهی مهربان.