(106) إِنَّ فِی هَذَا لَبَلَغاً لِّقَوْمٍ عَبِدِینَ
همانا در این (پیشگویی) برای گروهِ عبادت کننده، پیام (مهم و) روشنی است.
نکتهها:
در آیه قبل خواندیم که وراثت و حکومت صالحان بر زمین با دو شرط محقّق میشود، یکی با بندگی خالص خدا که با لفظ «عبادی» آمده بود و دیگری با کسب صلاحیّت، «الصالحون». در این آیه خداوند باز تأکید میفرماید که، بندگان باید این پیام را دریافت نمایند که هم میبایست در بندگی خالص شوند و از مرحلهی بندگی کلّی و عام «عابدین» به مرحله بندگی ویژه «عبادی» برسند و هم در ایجاد صلاحیّت بکوشند.
حضرت علی علیه السلام میفرمایند: «اللّه اللّه فِی القرآن، لا یَسبقنّکم فی العمل به غَیرکم» شما را به خدا! شما را به خدا! پیامهای قرآن را دریابید، مبادا دیگران از راز و رمزها و دستورات و عمل به آن بر شما سبقت گیرند!
پیامها:
1- بشارتها و پیامهای قرآن برای هدایت و سعادت کافی است.**کلمهی «بلاغ» به گفتهی لسانالعرب به معنای کفایت است.*** (لبلاغاً)
2- بندگان خدا، به سراغ کسب صلاحیّت و لیاقت بروید تا وارث زمین شوید. (یرثها عبادی الصالحون ان فی هذا لبلاغاً لقوم عابدین)
3- بندگان خوب خدا میبایست قبل از هر کس پیامهای الهی را دریافت کنند. (لبلاغاً لقوم عابدین)