(58) أُوْلَئِکَ الَّذِینَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیْهِم مِّنَ النَّبِیِّینَ مِن ذُرِّیَّةِ ءَادَمَ وَمِمَّنْ حَمَلْنَا مَعَ نُوحٍ وَمِن ذُرِّیَّةِ إِبْرَهِیمَ وَإِسْرَءِیلَ وَمِمَّنْ هَدَیْنَا وَ اجْتَبَیْنَآ إِذَا تُتْلَی عَلَیْهِمْ ءَایَتُ الرَّحْمَنِ خَرُّواْ سُجَّداً وَبُکِیّاً
آنان پیامبرانی بودند که خداوند بر آنها نعمت (ویژه) ارزانی داشت؛ از نسل آدم و از (فرزندان) کسانی که با نوح (در کشتی) سوارشان کردیم و از نسل ابراهیم واسرائیل (یعقوب) واز کسانی که هدایت نمودیم و برگزیدیم؛ هرگاه آیات خدای رحمان بر آنان خوانده میشد سجدهکنان و گریان از رو به خاک میافتادند.
نکتهها:
نام ده نفر از انبیا در آیات قبل ذکر شد: زکریّا، یحیی، عیسی، ابراهیم، اسحاق، یعقوب، موسی، هارون، اسماعیل وادریس. اکنون این آیه با اشاره به آنان میفرماید: آنها کسانی هستند که خدا به ایشان نعمت داد. این گروه، همانهایی هستند که هر روز ده بار در نماز از خدا میخواهیم که راه آنان را برویم، نه راه گمراهان و منحرفان را. (اهدنا الصراط المستقیم . صراط الّذین انعمت علیهم)
مراد از ذریّه آدم، ادریس است و مراد از «ذّریّة مَن حمَلنا مع نوح» حضرت ابراهیم است که نوهی نوح است، و منظور از «ذرّیة ابراهیم»، اسحاق و اسماعیل و یعقوب است ومنظور از «ذرّیة اسرائیل»، موسی وهارون و زکریّا ویحیی وعیسی است.**تفسیر نمونه.***
در حدیث میخوانیم: هنگام تلاوت قرآن، محزون شده و گریه کنید یا خود را به حالت گریان در آورید.**تفسیر صافی.***
بهترین مصداق برگزیدگان الهی که سجدههای طولانی همراه با اشک داشتهاند، پیامبر اسلام و اهلبیت معصومش علیهم السلام بودهاند. درباره همهی آنان خاطراتی از سجدهها وگریههای فراوانشان در مناجاتهای ماه رمضان وعرفه و... وجود دارد.
پیامها:
1- هدف همهی انبیا یکی است. (خداوند پیامبران را در کنار هم قرار میدهد و همه را با یک وصف توصیف میکند) (اولئک الذین انعم الله علیهم ...)
2- مُنعِم حقیقی، خداوند است. (انعم اللّه علیهم)
3- والدین و نیاکان، از نظر وراثت در تربیت نسل مؤثّرند. (ذرّیةآدم... ذرّیة ابراهیم)
4- گرچه همهی انبیا از ذرّیه آدم هستند، ولی در نام بردن نوح و ابراهیم و اسرائیل (یعقوب)، از آنان تجلیل خاصّی شده است. (مع نوح و من ذرّیة ...)
5 - گریه در سجده آن قدر ارزشمند است که خداوند از اهل آن تجلیل کرده است. (سجّداً و بکیّا)
6- گریه وزاری به درگاه الهی، نشانهی رشد، شناخت، توفیق و برگزیدگی است. (و ممنّ هدینا واجتبینا...)