(19) وَمَنْ أَرَادَ الْأَخِرَةَ وَسَعَی لَهَا سَعْیَهَا وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُوْلَئِکَ کَانَ سَعْیُهُم مَّشْکُوراً
و هر کس خواهان آخرت باشد و برای آن تلاش شایسته و در خور کند، و مؤمن باشد، پس تلاش آنان سپاس گزارده میشود.
پیامها:
1- انسان، آزاد ودارای اراده است. (مَن اراد)
2- آخرت، بدون تلاش به دست نمیآید. (سَعی لها)
3- برای سعادت اخروی، تلاش ویژهای لازم است. (سَعی لها سَعیَها)
4- ایمان، شرط نتیجهگیری از تلاشهای دنیوی است. (و هو مؤمن)
5 - شرط سعادت اخروی، ایمان و تلاش است. (کان سعیهم مشکوراً)
6- تلاش مؤمنان مورد تقدیر و سپاس است، چه به نتیجه برسد یا نرسد. (کان سعیهم مشکورا)
7- دستیابی دنیاگرایان به دنیا، احتمالی است، (عجّلنا... لِمَن نرید) ولی دستیابی مؤمنان آخرتگرا به پاداش، قطعی است. (کان سعیهم مشکورا)
8 - اراده وتلاش انسان در سعادت او نقش دارد. (اراد... سعی... کانسعیهممشکورا)
9- تشکّر از تلاش دیگران، کاری الهی است. (کان سعیهم مشکورا)
10- سپاس خدا از مؤمنان، بالاتر از باغ بهشت است، چون تشکّر هر کس، به اندازهی شعاع وجودی اوست. (کان سعیهم مشکورا)
11- هر سعی و تلاشی مورد تقدیر و ستایش خدا نیست. (من اراد الاخرة و سعی لها... کان سعیهم مشکورا)