(45) قُلْ إِنَّمَآ أُنذِرُکُم بِالْوَحْیِ وَلَا یَسْمَعُ الصُّمُّ الدُّعَآءَ إِذَا مَا یُنذَرُونَ
بگو من فقط از طریق وحی به شما هشدار میدهم. امّا (ای پیامبر، بدان) کسانی که (نسبت به شنیدن حقّ) کر هستند، زمانی که انذار میشوند، آن را نمیشنوند!.
پیامها:
1- بشارت وهشدار پیامبران بر مبنای آرای شخصی، حدس، گمان و خیالات انسانی نیست، بلکه بر اساس وحی قطعی الهی است. (انّما انذرکم بالوحی)
2- کسانی که از نعمتهای الهی، استفاده صحیح نمیکنند، گویا از آن نعمت بیبهرهاند. (الصّم) یعنی اگر کسی به ظاهر گوش دارد ولی حقّ را نمیشنود و یا چشم دارد ولی حقایق را نمیبیند، در واقع هم کر است و هم کور.
3- گاهی بیاثر بودن تبلیغ به خاطر قابلیّت نداشتن مردم است، نه آنکه در تبلیغ کننده یا روش او کمبودی است. (انذرکم... لا یسمع)
4- از هدایت بعضی باید مأیوس شد. (ولا یسمع الصم ...)
5 - بر سیه دل چه سود خواندن وعظ، نرود میخ آهنین بر سنگ. (ولایسمع الصم الدعاء)