(85) وَیَسْئَلُونَکَ عَنِ الرُّوحِ قُلِ الرُّوحُ مِنْ أَمْرِ رَبِّی وَمَآ أُوتِیتُم مِّنَ الْعِلْمِ إِلَّا قَلِیلاً
و از تو دربارهی روح میپرسند. بگو: روح از امور پروردگارم (و مربوط به او) است و جز اندکی از دانش به شما ندادهاند.
نکتهها:
کلمهی «روح»، 21 مرتبه در قرآن آمده و در موارد زیر بکار رفته است:
الف: روحی که در کالبد انسان دمیده شده است. (نفخ فیه من روحه)**سجده، 9.***
ب: وحی. (یلقی الروح من امره علی من یشاء من عباده)**غافر، 15.***
ج: قرآن. (کذلک اوحینا الیک روحاً من امرنا)**شوری، 52.***
د: روح القدس. (ایّدناه بروح القدس)**بقره، 87.***
ه: بزرگ فرشتگان. (تنزّل الملائکة والروّح)**قدر، 4.***
ولی به هر حال روح بشر، امری پیچیده، ناشناخته و نفخهای الهی و دارای بعد آسمانی است و تنها خداوند آن را میشناسد.
امام باقر علیه السلام کلمهی «قلیل» را به علم قلیل تفسیر نکردند، بلکه به معنای افراد قلیل تفسیر فرمودند.**تفسیرنورالثقلین.*** یعنی علم کامل، تنها به اندکی از مردم داده شده است و تنها آنان به روح آگاهی دارند.
پیامها:
1- پیامبران، مرجع پرسشهای مردم بودند. (یسئلونک)
2- حقیقت روح، فوق فهم و دانش بشر و سرّی از اسرار الهی است. (من امر ربّی)
3- تمام علوم بشری، هدیهی الهی است. (اوتیتم)
4- دانش انسان، محدود و بسیار اندک است. (ما اوتیتم من العلم الاّ قلیلاً)