(127) وَکَذَلِکَ نَجْزِی مَنْ أَسْرَفَ وَلَمْ یُؤْمِن بَِایَتِ رَبِّهِ وَلَعَذَابُ الْأَخِرَةِ أَشَدُّ وَأَبْقَی
و ما این گونه هر کس را که افراط واسراف کند و به آیات پروردگارش ایمان نیاورد جزا میدهیم وقطعاً عذاب آخرت سختتر وپایدارتر است.
نکتهها:
از مصادیق روشن یاد خدا، نماز است، خداوند میفرماید: (اقم الصلوة لذکری)**طه، 14. ***و بدیهی است که هر کس خدا را یاد کند، خداوند هم او را یاد خواهد کرد، این وعدهی الهی است که (اُذکرونی اَذکرکم)**بقره، 152. ***و قهراً کسانی که خدا را فراموش کنند، خداوند نیز آنان را رها خواهد کرد. (و کذلک الیوم تنسی)
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: کسی که قرآن بخواند و عمل نکند، خداوند او را کور محشور میکند. آن بنده میگوید: چرا مرا کور محشور کردی؟ خطاب میرسد او را به دوزخ ببرید.**وسائل، ج6، ص184.*** (و لعذاب الاخرة اشدّ و ابقی)
امام صادق علیه السلام دربارهی جمله (اتتک ایتنا) فرمود: امامان معصوم آیات خدا هستند و کسی که آنان را ترک کند، روز قیامت در آتش رها خواهد شد.**کافی، ج1، ص 436.***
پیامها:
1- کیفرهای الهی عادلانه است. (کذلک... نسیتها... تنسی)
2- اگر سرچشمهی نسیان، بی اعتنایی باشد، عقوبت خواهد داشت و گرنه نسیانی که بدون اختیار باشد توبیخی ندارد. (فنسیتها)
3- خداوند ابتدا اتمام حجّت میکند، آنگاه قهر وعذاب. (اتتک ایاتنا... الیوم تنسی)
4- اسراف واستفاده نابجا از نعمتها، زمینهساز کفر است. (اسرف ولمیؤمن)