(94) قَالُواْ یَذَا الْقَرْنَیْنِ إِنَّ یَأْجُوجَ وَمَأْجُوجَ مُفْسِدُونَ فِی الْأَرْضِ فَهَلْ نَجْعَلُ لَکَ خَرْجاً عَلَی أَن تَجْعَلَ بَیْنَنَا وَبَیْنَهُمْ سَدّاً
(آن مردم) گفتند: ای ذوالقرنین! همانا (قوم) یأجوج ومأجوج در این سرزمین فساد میکنند، آیا ما برای تو خرج و هزینهای قرار دهیم تا میان ما وآنان سدّی ایجاد کنی (تا از شرّشان ایمن شویم)؟
نکتهها:
«خراج» چیزی است که از زمین خارج میشود، و «خَرج» به آنچه از مال خارج میگردد گفته میشود.
مفسّران و مورّخان، با استفاده از قرائن موجود میگویند: مراد از یأجوج و مأجوج همان قبایل مغول و تاتار میباشند.
در روایتی از امیرمؤمنان علی علیه السلام میخوانیم: ذوالقرنین قومی را یافت که به او گفتند: قوم یأجوج و مأجوج پشت این کوه هستند و هنگام برداشت محصول و میوهها هجوم آورده و همه را غارت یا نابود میکنند، آیا ما برای تو سالیانه هزینهای را قرار دهیم تا برای ما سدّی بسازی.**تفسیر نورالثقلین.***
پیامها:
1- هرجا مردم احساس نیاز کردند، سرمایهگذاری هم میکنند. (فهل نجعل لک خرجاً) در آیهی 77 این سوره مردم قطعه نانی به دو پیامبر خدا ندادند، ولی در این آیه، حاضرند سرمایهگذاری کلان کنند.
2- اولیای خدا بهترین کسانیاند که میتوانند ایجاد امنیّت کنند و گرهگشای مردم باشند. (یا ذاالقرنین...تجعل بیننا... سدّاً)
3- نیاز به امنیّت بیش از مسکن ولباس است. (نجعل لک خرجاً علی ان تجعل... سدّاً) (مردمی که در برابر خورشید، سایهبان ولباس نداشتند، از ذوالقرنین امنیّت خواستند، نه پوشش.)
4- در جوامع انسانی، امنیّت وآسایش از اهمیّت ویژهای برخوردار است. (تجعل بیننا وبینهم سدّاً) لذا سختترین کیفرها نیز برای برهمزنندگان امنیّت است.**اشاره به آیاتی که کیفر «مفسدین فی الارض» را بیان میکند.***
5 - حبس و محدود کردن تبهکاران، جایز است. (سدّاً)