تربیت
Tarbiat.Org

تفسیر نور جلد 7
حاج شیخ محسن قرائتی

سوره کهف آیه 72

(72) قَالَ أَلَمْ أَقُلْ إِنَّکَ لَن تَسْتَطِیعَ مَعِیَ صَبْراً
(خضر) گفت: آیا نگفتم تو هرگز نمی‏توانی همراه من شکیبا باشی؟
نکته‏ها:
«خَرق» به معنای پاره کردن چیزی از روی فساد و بدون مطالعه است. کلمه‏ی «اِمر» به کار مهم شگفت‏آور یا بسیار زشت گفته می‏شود.
پیام‏ها:
1- در آموزش، زمان را از دست ندهید. (فانطلقا) (حرف «ف» نشانه فوریّت است)
2- همراهی افراد، گاهی تا پایان راه نیست. همسفر اوّل موسی، در ادامه راه با آنان نبود و موسی وخضر، دو نفری به راه افتادند. (فانطلقا) و نفرمود: «فانطلقوا»
3- فراگیری علم، محدود به زمان و مکان و وسیله‏ی خاصّی نیست. (رکبا فی السفینة) (در دریا و سوار بر کشتی و در سفر هم می‏توان آموخت.)
4- اگر علم و حکمتِ کسی را پذیرفتیم باید در برابر کارهایش، حتّی اگر به نظر ما عجیب آید، سکوت کنیم. (السفینة خرقها)
5 - گاهی لازمه‏ی آموزش، خراب کردن است. (خرقها)
6- هنگام خطر، هر کسی خود و منافع خود را می‏بیند، ولی انبیا به فکر دیگرانند. (لتغرق اهلها) و نفرمود: «لتغرقنا»
7- سوراخ کردن کشتی، هم تصرّف بی‏اجازه در مال دیگری بود، هم زیان و خسارت رساندن به مال و جان خود و دیگران. (شیئاً امراً)