تربیت
Tarbiat.Org

تفسیر نور جلد 7
حاج شیخ محسن قرائتی

سوره انبیا آیه 111

(111) وَإِنْ أَدْرِی لَعَلَّهُ فِتْنَةٌ لَّکُمْ وَمَتَعٌ إِلَی‏ حِینٍ
و من نمی‏دانم، شاید این (تأخیر در عذاب) برای شما آزمونی باشد و (فرصتی برای) کامیابی تا مدّتی دیگر.
نکته‏ها:
اگر گاهی در تحقّق وعده‏های الهی تأخیری دیده می‏شود، این به معنای بی‏خبری وغفلت او نیست که او طبق صریح آیه‏ی قرآن، همه چیز را می‏داند و از همه جا آگاه است، بلکه به دلایل مختلف است، از جمله:
الف: تا هر میزان که خلافکار می‏تواند، پیمانه گناه خودرا پر کند. (انّما نُملی لهم لیزدادوا اثما)**آل‏عمران، 178.*** همانا به آنان مهلت می‏دهیم تا گناهانشان زیاد شود.
ب: خطاکار توفیقی بیابد و توبه کند.
ج: کارهای نیک گناهکار مصرف شود و او دیگر در قیامت طلبی نداشته باشد.
پیام‏ها:
1- برای خداوند غیب و شهود تفاوتی ندارد. (یعلم الجهر ... یعلم ما تکتمون)
2- وقتی خداوند پنهان‏کاری‏ها را می‏داند، دیگر توطئه و نفاق برای چیست؟ (یعلم ما تکتمون)
3- علم پیامبران نسبت به علم خداوند، محدود است. (ان ادری)
4- تأخیر قهر و کیفر الهی یا بخاطر آزمایش است و یا بجهت پر شدن پیمانه مهلت. (فتنة - متاع الی حین)
5 - کامیابی‏ها و لذّت‏جویی‏های دنیا موقت است. (الی حین)