(111) وَإِنْ أَدْرِی لَعَلَّهُ فِتْنَةٌ لَّکُمْ وَمَتَعٌ إِلَی حِینٍ
و من نمیدانم، شاید این (تأخیر در عذاب) برای شما آزمونی باشد و (فرصتی برای) کامیابی تا مدّتی دیگر.
نکتهها:
اگر گاهی در تحقّق وعدههای الهی تأخیری دیده میشود، این به معنای بیخبری وغفلت او نیست که او طبق صریح آیهی قرآن، همه چیز را میداند و از همه جا آگاه است، بلکه به دلایل مختلف است، از جمله:
الف: تا هر میزان که خلافکار میتواند، پیمانه گناه خودرا پر کند. (انّما نُملی لهم لیزدادوا اثما)**آلعمران، 178.*** همانا به آنان مهلت میدهیم تا گناهانشان زیاد شود.
ب: خطاکار توفیقی بیابد و توبه کند.
ج: کارهای نیک گناهکار مصرف شود و او دیگر در قیامت طلبی نداشته باشد.
پیامها:
1- برای خداوند غیب و شهود تفاوتی ندارد. (یعلم الجهر ... یعلم ما تکتمون)
2- وقتی خداوند پنهانکاریها را میداند، دیگر توطئه و نفاق برای چیست؟ (یعلم ما تکتمون)
3- علم پیامبران نسبت به علم خداوند، محدود است. (ان ادری)
4- تأخیر قهر و کیفر الهی یا بخاطر آزمایش است و یا بجهت پر شدن پیمانه مهلت. (فتنة - متاع الی حین)
5 - کامیابیها و لذّتجوییهای دنیا موقت است. (الی حین)