(55) وَرَبُّکَ أَعْلَمُ بِمَن فِی السَّمَوَ تِ وَالْأَرْضِ وَلَقَدْ فَضَّلْنَا بَعْضَ النَّبِیِّنَ عَلَی بَعْضٍ وَءَاتَیْنَا دَاوُدَ زَبُوراً
و پروردگارت به هر که در آسمانها و زمین است، داناتر است. و البتّه ما بعضی از پیامبران را بر بعض دیگر برتری بخشیدیم و به داود زبور دادیم.
نکتهها:
در آیهی قبل، علم خدا به انسانها مطرح شد، اینجا علم او به همهی موجودات آسمانی و زمینی بیان شده است.
در احادیث آمده است: پیامبران، یکصد وبیست وچهار هزار نفر بودهاند؛ بعضی از آنان مبعوث بر همهی مردم و دارای کتاب آسمانی بودند، برخی نیز در منطقه یا بر قوم خاصّی مأمور بودند وتحت فرمان پیامبر بزرگتری انجام وظیفه میکردند.
پیامها:
1- پیامبران تحت توجّه خاصّ الهی میباشند. (ربّک)
2- عالم، محضر خداست و او بر همه چیز آگاه است. (ربّک اعلم)
3- در آسمانها نیز موجودات با شعور وجود دارند. (من فی السموات)
4- در میان پیامبران نیز سلسله مراتب و برتری وجود دارد. حتی بهترین افراد و متّقین با هم یکسان نیستند. (فضّلنا)
5 - تفاوت و برتریدادنهای الهی، بر اساس علم همه جانبهی او بر همه چیز و همه کس است. (ربّک اعلم، فضّلنا)
6- کتاب آسمانی، از نشانههای برتری یک پیامبر است. (فضّلنا، آتینا داود زبوراً)
7- برتری فرهنگی، اساسیترین برتری است، نه مال ومقام وعمر. (فضّلنا، زبوراً)