(81) کُلُواْ مِن طَیِّبَتِ مَا رَزَقْنَکُمْ وَلَا تَطْغَوْاْ فِیهِ فَیَحِلَّ عَلَیْکُمْ غَضَبِی وَ مَن یَحْلِلْ عَلَیْهِ غَضَبِی فَقَدْ هَوَی
(اینک) از چیزهای پاکیزهای که روزی شما کردهایم بخورید، و(لی) در آن طغیان نکنید که قهر و غضب من بر شما وارد خواهد شد و هر کس که قهر من او را بگیرد، قطعاً سقوط کرده است.
پیامها:
1- اصل در چیزهای طیّب وپاکیزه، مباح بودن استفاده از آنهاست.(کلوامنطیّبات)
2- ادیان الهی به بهداشت تغذیه توجّه دارند. (کلوامنطیّبات...)
3- تحریم طیّبات ممنوع است. (کلوامنطیبّات)
4- طبع انسان یکی از معیارهای شناخت حلالهاست. (طیبّات) (طیّب به چیزی گفته میشود که مطابق طبع و دلپسند باشد.)
5 - رعایت نکردن احکام خوردنیها، از بسترهای طغیان است. (کلوا... لاتطغوا)
6- امّتهای رها شده از ستم، در معرض طغیان هستند. (انجیناکم...کلوا... ولاتطغوا)
7- حلالهای الهی را در راه حرام مصرف نکنیم. (لا تطغوا فیه)
8 - مصرف بیش از اندازهی مورد نیاز، سرپیچی از حکم خداست. (لا تطغوا فیه)
9- قهر الهی نسبت به طغیانگران تهدیدی جدی است. (فیحل)
10- طغیان در مصرف از گناهان کبیره است، چون عذاب الهی را در پی دارد. (لاتطغوا - فیحلّ علیکم غضبی)
11- افرادی که مغضوب خداوند هستند، نباید در میان مردم عزیز باشند. (من یحلل علیه غضبی فقد هوی)
12- سقوط واقعی، گرفتار شدن به غضب الهی است، نه ورشکستگیهای سیاسی، اقتصادی وامثال آن. (من یحلل علیه غضبی فقد هوی)