(108) یَوْمَئِذٍ یَتَّبِعُونَ الدَّاعِیَ لَا عِوَجَ لَهُ وَخَشَعَتِ الْأَصْوَاتُ لِلرَّحْمَنِ فَلَا تَسْمَعُ إِلَّا هَمْسَاً
در آن روز، (مردم) از دعوت کنندهای که (هیچ) انحرافی ندارد پیروی میکنند (و گوش به صدای اسرافیل هستند) و همه صداها در برابر (عظمت خداوند) رحمان فرو مینشیند. پس (در آن روز) جز صدایی آهسته نمیشنوی.
پیامها:
1- اگر کسانی در دنیا از داعیان الهی اعراض میکردند، در روز قیامت، چارهای جز پیروی نخواهند داشت. (یتّبعون الدّاعی)
2- قیامت، روز تجلّی و ظهور رحمانیّت خداوند است و رحمانیّت او، امید و ملجأ تمام مردم است. (خشعت الاصوات للرحمن)