(11) فَضَرَبْنَا عَلَی ءَاذَانِهِمْ فِی الْکَهْفِ سِنِینَ عَدَداً
پس ما تا چند سالی که در آن غار بودند، بر گوشهای آنان (پردهی خواب و بیهوشی) زدیم.
نکتهها:
«فِتیَة» جمع «فَتی» به معنای جوانمرد است. امام صادق علیه السلام فرمودند: «فتی»، به انسان با ایمان گفته میشود، زیرا خداوند آنان را با آنکه سالمند بودند، ولی به سبب ایمانشان، «فتی» معرفی کرده است.**«کانوا شیوخاً فسمّاهم اللّه عزّوجلّ فتیة بایمانهم» کافی، ج8، ص 398 ؛ تفسیر نورالثقلین.***
«رَشَد» به معنای رُشد، نجات و رضای الهی آمده است**تفسیر مجمعالبیان.*** و در این سوره سه مورد کلمهی رشد به کار رفته است: در داستان اصحاب کهف، داستان موسی و خضر (آیه 66) و پیامبر اسلام (آیه 23).
در حدیثی آمده که مراد از «ضربنا فی آذانهم» زدن بر گوشهای آنان، خواب سیصد و نه ساله و زنده شدن مجدّد آنان است.**تفسیر نورالثقلین.***
پیامها:
1- برای حفظ دین، جوانمردی، گذشت از رفاه و آسایش و هجرت لازم است. (اوی الفتیة الی الکهف)
2- دعا همراه با تلاش و حرکت مؤثّر است. (اوی... ربّنا)
3- هجرت برای حفظ مکتب لازم است. (اوی الفتیة الی الکهف)
4- هجرت و قیام برای خدا، زمینهی دریافت امدادهای الهی است. (اوی الفتیة الی الکهف فضربنا)