تربیت
Tarbiat.Org

تفسیر نور جلد 7
حاج شیخ محسن قرائتی

سوره طه آیه 99

(99) کَذَلِکَ نَقُصُّ عَلَیْکَ مِنْ أَنبَآءِ مَا قَدْ سَبَقَ وَقَدْ ءَاتَیْنَکَ مِن لَّدُنَّا ذِکْراً
(ای پیامبر!) ما این گونه از اخبار گذشته بر تو حکایت می‏کنیم و همانا ما از جانب خویش به تو ذکر (قرآن) داده‏ایم.
نکته‏ها:
در نقل تاریخ انبیا برکات زیادی وجود دارد از جمله:
الف: افزایش علم و آگاهی، ب: بدست آوردن بصیرت و پیدا کردن راه سعادت، ج: تنبیه و تذکّر مردم، د: بشارت و دلگرمی مؤمنین.
پیام‏ها:
1- نقل تاریخ، یکی از شیوه‏های تربیتی قرآن است. (کذلک نقصّ)
2- داستان‏های قرآن، بهترین و صادق‏ترین داستان‏هاست، زیرا گوینده‏ی آن خداوند و مخاطبش پیامبر صلی الله علیه و آله و ماجرای آن حقیقی است. (نقصّ علیک)
3- هر تاریخی ارزش بیان ندارد، اخبار مهم قابل نقل است.**«انباء» جمع «نبأ» به خبر مهم و مفید گفته می‏شود.*** (انباء)
4- در بیان تاریخ، از نقل جزئیاتی که دانستن و ندانستن آنها نقشی در هدف ندارد، خودداری کنید. (من انباء)
5 - تاریخ وسیله‏ی تذکّر است، نه عامل سرگرمی. (انباء ما قد سبق - ذکرا)
6- قرآن یاد و یادآور مهمّی است. («ذکراً» با تنوین نشانه‏ی عظمت است.)
7- سرچشمه‏ی تاریخ و داستان‏های قرآنی، وحی الهی است، نه گفته‏های این و آن. «لدنّا»