(56) قُلِ ادْعُواْ الَّذِینَ زَعَمْتُم مِّن دُونِهِ فَلَا یَمْلِکُونَ کَشْفَ الضُّرِّ عَنکُمْ وَ لَا تَحْوِیلاً
بگو: کسانی را که غیر خداوند گمان میکردید (که معبود شمایند) بخوانید. که آنها نه مشکلی را میتوانند از شما برطرف کنند و نه تغییری در آن دهند.
پیامها:
1- سراغ غیر خدا رفتن و به آن امید داشتن، خیالی بیش نیست. (زعمتم)
2- در شیوهی تبلیغ، ضمن آنکه باید حقیقت را بیان کرد، باید مردم را در انتخاب به حال خود گذاشت تا آن را با اختیار رد کرده یا بپذیرند. (قل ادعوا الّذین زعمتم... لایملکون کشف الضّر)
3- انگیزهی پرستش، پناهجویی به یک قدرت است و بتها این توان را ندارند. (فلا یملکون کشف الضّر)
4- غیر خدا، نه میتواند خطر را رفع کند و نه آن را به دیگری برگرداند، آن را تبدیل کند و یا تخفیف دهد. (کشف الضّر، تحویلاً) (عقیده به شفاعت اولیای خدا برای رفع مشکلات و عذاب، به اذن خداست و حساب دیگری دارد.)