تربیت
Tarbiat.Org

تفسیر نور جلد 7
حاج شیخ محسن قرائتی

سوره انبیا آیه 5

(5) بَلْ قَالُواْ أَضْغَثُ أَحْلَمٍ بَلِ افْتَرَیهُ بَلْ هُوَ شَاعِرٌ فَلْیَأْتِنَا بَِایَةٍ کَمَآ أُرْسِلَ الْأَوَّلُونَ‏
(کفّار) گفتند: (آنچه محمّد آورده، وحی نیست) بلکه خواب‏های آشفته است، بلکه آنها را به دروغ به خدا نسبت داده، بلکه او یک شاعر است، پس (اگر راست می‏گوید) باید همان گونه که (پیامبران) پیشین (با معجزه) فرستاده شده بودند، او برای ما معجزه‏ای بیاورد.

نکته‏ها:
کلمه «اضغاث» جمع «ضِغث» به معنای دسته و مجموعه و «احلام» جمع «حُلم» به معنای خواب است. «اضغاث احلام» به معنای مجموعه خواب‏های پراکنده است.
کفّار از پیامبر اسلام معجزاتی همچون معجزات موسی و عیسی می‏خواستند، ولی هدفشان بهانه‏جویی بود. زیرا انتخاب نوع معجزه وابسته به حکمت الهی است نه هوسهای مردم.
پیام‏ها:
1- تناقض گویی کفّار نشانه‏ی بی‏منطقی آنان است. (بل... بل... بل...)
2- دشمن به وارد کردن یک تهمت قانع نمی‏شود. (بل... بل... بل...) (او از همه راهها ضربه می‏زند (اسرّوا النجوی‏... هل هذا الا بشر... بل هو شاعر) و تهاجم تبلیغاتی و اتهامات پی در پی، از شیوه‏های اصلی کار دشمن است.)
3- دشمن با همه‏ی تهمت‏هایی که می‏زند، امّا از درون دچار تردید است.**تفسیر المیزان.*** (بل... بل... بل... فلیأتنا بایه)
4- مشرکین هم می‏دانند که لازمه‏ی نبوت، آوردن معجزه است. (فلیأتنا)
5 - مردم، خواهان معجزه‏ی حسی هستند. (فلیأتنا بآیة)