(36) وَإِنَّ اللَّهَ رَبِّی وَرَبُّکُمْ فَاعْبُدُوهُ هَذَا صِرَطٌ مُّسْتَقِیمٌ
و در حقیقت، خدا پروردگار من و پروردگار شماست، پس او را بپرستید که راه مستقیم همین (بندگی او) است.
نکتهها:
اصرارِ حضرت مسیح بر یکتاپرستی و تأکید بر اینکه راه مستقیم همین است و بس، پاسخی است به طرفداران تثلیث و دیگران.**مشابه این آیه، در سورهی آلعمران آیهی 51 و سورهی زخرف آیهی 64 نیز آمده است.***
حضرت عیسی علیه السلام در معرّفی خود گفت: من بندهی خدایم. (انّی عبدالله) اوّلین دستوری که دریافت کرد دربارهی نماز و عبادت بود. (و اوصانی بالصلوة) و اوّلین برنامهای را هم که اعلام کرد پرستش و عبادت خداوند بود. (فاعبدوه)
پیامها:
1- عبادت، سزاوار کسی است که پروردگار ماست. (ربّی و ربّکم فاعبدوه)
2- عیسی را فرزند خدا دانستن، تحریف در دین و مایهی کفر است. (اللّه ربّی و ربّکم فاعبدوه)
3- یکتاپرستی و بندگی خدا، راه مستقیم و بقیّهی راهها بیراهه است. (در قرآن، راه خدا و رسول و عبادت و اعتصام به خدا، راه مستقیم معرّفی شده است.) (هذا صراط مستقیم)