(53) وَرَءَا الْمُجْرِمُونَ النَّارَ فَظَنُّواْ أَنَّهُم مُّوَاقِعُوهَا وَلَمْ یَجِدُواْ عَنْهَا مَصْرِفاً
و گناهکاران (در قیامت) آتش دوزخ را میبینند، پس درمییابند که در آن خواهند افتاد و راه فراری از آن نمییابند.
نکتهها:
مجرمان در قیامت راه فرار ندارند، زیرا نجات یا در سایهی ایمان است، یا به خاطر عفو الهی براساس توبه وعملصالح، که دستشان از این موارد تهی است، و یا شفاعت، که از بتها کاری ساخته نیست، پس دوزخ برایشان حتمی است.
پیامها:
1- مکان هلاکت باری که در آیه قبل وعده داده شده بود، (موبقا) دوزخ است. (رأی المجرمون النار)
2- شرک، جرم و مشرک مجرم است. (نادوا شرکائی... رأی المجرمون)
3- دیدن آتش، عذاب است وسوختن در آن عذابی دیگر. (رأی المجرمون)
4- در قیامت، گرچه مجرمان آتش را از دور دست میبینند**(اذا رأتهم من مکان بعید، سمعوا لها تغیظاً و زمزاً). فرقان، 12.***، ولی چنان با صدا و نفیر است که میپندارند الآن در آن میافتند. (فظنّوا انهم مواقعوها)
5 - شرک، عذابی ابدی دارد. (لمیجدوا عنها مصرفاً)
6- مجرم در قیامت امیدی به نجات و راه فرار ندارد. (لمیجدوا عنها مصرفاً)