(151) کَمَآ أَرْسَلْنَا فِیکُمْ رَسُولاً مِنْکُمْ یَتْلُواْ عَلَیْکُمْ ءَایَتِنَا وَیُزَکِّیکُمْ وَیُعَلِّمُکُمُ الْکِتَبَ وَالْحِکْمَةَ وَیُعَلِّمُکُمْ مَّا لَمْ تَکُونُواْ تَعْلَمُونَ
همانگونه (که برای هدایت شما) رسولی در میان شما از نوع خودتان فرستادیم تا آیات ما را بر شما بخواند و شمارا تزکیه کند و کتاب و حکمت بیاموزد و آنچه نمیتوانستید بدانید، به شما یاد دهد.
نکتهها:
کلمه «تلاوت» از واژه «تِلو» به معنای پی درپی است و به خواندنی که پی درپی، با نظم صحیح و مناسب وبرخوردار از نوعی قداست باشد، اطلاق می شود. کلمهی «تزکیه» به معنای رشد و نمو و پاک کردن است. تعلیم کتاب، آموختن آیات و احکام آسمانی است و تعلیم حکمت، دادن تفکّر و بینش صحیح است.
بعثت پیامبر اسلام، نتیجه استجابت دعای حضرت ابراهیم است که از خداوند خواست: (وابعث فیهم رسولاً منهم یتلوا علیهم آیاتک...)**بقره، 129. ***خدایا! در میانشان پیامبری مبعوث کن که آیات ترا بر آنان بخواند. پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم نیز میفرمود: «انا دعوة ابی ابراهیم» من همان استجابت دعای پدرم ابراهیم هستم.
پیامها:
1- رهبری موفق است که از خود مردم، در میان مردم و هم زبان مردم باشد. (ارسلنا فیکم رسولاً منکم)
2- تزکیه بر تعلیم مقدّم است. (یزکّیکم و یعلّمکم)
3- آموزش دین، محور اصلی است و آموزشهای دیگر، در مراحل بعد از آن است. ابتدا (یعلّمکم الکتاب و الحکمة) وپس از آن (یعلّمکم ما لمتکونوا تعلمون)
4- انسان برای شناخت بسیاری از حقایق، نیازمند وحی است. بجای «ما لاتعلمون» فرمود: (مالم تکونوا تعلمون) تا یادآور شود که اگر انبیا نبودند، انسان برای آگاهی از اموری همچون آیندهی خود و جهان، راه به جایی نداشت.