(105) مَّا یَوَدُّ الَّذِینَ کَفَرُواْ مِنْ أَهْلِ الْکِتَبِ وَلاَ الْمُشْرِکِینَ أَنْ یُنَزَّلَ عَلَیْکُمْ مِنْ خَیْرٍ مِّنْ رَبِّکُمْ وَاللَّهُ یَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِ مَنْ یَشَآءُ واللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ
کافران از اهل کتاب ومشرکان، دوست ندارند که هیچ خیر ونیکی از طرف پروردگارتان بر شما نازل شود. در حالی که خداوند، رحمت خود را به هر که بخواهد اختصاص میدهد، و خداوند صاحب فضل بزرگ است.
نکتهها:
این آیه، پرده از کینه توزی و عداوت مشرکان و کفّار از یهود و نصاری، نسبت به مؤمنان برمیدارد. آنان حاضر نیستند، ببینند که مسلمانان صاحب پیامبری بزرگ و کتابی آسمانی هستند و میخواهند ندای توحید را به تمام جهان رسانده و با تمام تبعیضات نژادی و اقلیمی و با تمام خرافاتِ مشرکان و تحریفاتِ اهل کتاب مبارزه کنند و مانع عوامفریبی بزرگان آنان شوند. خداوند در این آیه میفرماید: لطف و رحمت خداوند طبق ارادهی او به هر کسی که بخواهد اختصاص مییابد و کاری به میل این و آن ندارد که آنها دوست داشته باشند یا نه!
پیامها:
1- ارادهی قلبی و روحیّه باطنی دشمن را بشناسید و هرگز به آنان تمایل پیدا نکنید.**آنان هرگز دوست ندارند به مسلمانان کمترین خیری برسد، ولی در مقابل از بازگشت آنان به کفر وارتجاع واز سازشکاری وسکوت وسستی با کفّار واز به سختی افتادن آنان، لذّت میبرند.
* (ودّوالو تکفرون کما کفروا فتکونون سواء) کفّار دوست دارند همانند آنها کافر شوید. نساء، 89.
* (ودّوالو تدهن فیدهنون) کفّار دوست دارند که تو ای پیامبر نیز با آنها سازش کنی. قلم، 9.
* (ودّوا ما عنتّم) کفّار دوست دارند که شما مسلمین در زحمت قرار گیرید. آلعمران، 118.
* (ودّت طائفة من اهل الکتاب لو یضلّونکم) گروهی از اهل کتاب دوست دارند شما را منحرف نمایند. آلعمران، 69.*** (ما یودّ...)
2- خیررسانی، از شئون ربوبیّت است. (خیر من ربکم)
3- توکّل به خدا کنید و از کینه و حسادت دشمن نهراسید. (واللّه یختص)
4- حسادت حسود، هیچ اثری در ارادهی لطف خداوند ندارد. (من یشاء)
5 - فضل و رحمت و هدایت خداوند، شامل همهی اقوام و ملل میشود و اختصاصی به بنیاسرائیل وگروه خاصّی ندارد. (من یشاء واللَّه ذو الفضل العظیم)