(103) وَلَوْأَنَّهُمْ ءَامَنُواْ وَاتَّقَوْاْ لَمَثُوبَةٌ مِّنْ عِنْدِاللَّهِ خَیْرٌ لَّوْکَانُواْ یَعْلَمُونَ
و اگر آنها ایمان آورده وپرهیزکار شده بودند، قطعاً پاداشی که نزد خداست برای آنان بهتر بود، اگر آگاهی داشتند.
نکتهها:
«تقوی» تنها به معنای پرهیز از بدیها نیست، بلکه به معنای مراقبت و تحفّظ دربارهی خوبیها نیز هست. مثلاً در جملهی (اتّقواالنار) به معنی حفاظت و خودنگهداری از آتش، و در جملهی (اتّقواللّه) به معنی مراقبت دربارهی اوامر و نواهی الهی است. چنانکه در آیه (اتّقوا اللَّه و... الارحام) یعنی نسبت به فامیل و خویشان تحفّظ داشته باش.
امام صادق علیه السلام در جواب سؤال از تقوی فرمودند: تقوی همچون مراقبت هنگام عبور از منطقه تیغزار و پرخار و خاشاک است.
پیامها:
1- ایمان به تنهایی کافی نیست، تقوی و مراقبت لازم است. (امنوا و اتقوا)
2- پاداشهای الهی، محدودیّت ندارد. (لمثوبة) نکره و نشانهی بینهایت است.
3- پاداشهای الهی، قطعی است. حرف «ل» در (لَمثوبة)
4- پاداشهای الهی، از هر چیز بهتر است. به دنبال کلمه «خیر» چیزی نیامده که این نشانهی برتری مطلق است، نه نسبی.