(141) تِلْکَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ لَهَا مَا کَسَبَتْ وَلَکُمْ مَا کَسَبْتُمْ وَلاَ تُسئَلُونَ عَمَّا کَانُواْ یَعْمَلُونَ
(به هر حال) آن امّت بگذشت، آنچه آنان بدست آوردند برای خودشان است و آنچه شما بدست آوردید برای خودتان است و شما از آنچه آنان کردهاند، سؤال نخواهید شد.
پیامها:
1- در کسب خوشبختی، تکیه به گذشتگان و تاریخ پدران، چارهساز نیست. (لها ما کسبت ولکم ما کسبتم)
گیرم پدر تو بود فاضل - از فضل پدر، تو را چه حاصل
2- هر امّتی، تنها مسئول عمل خویش است. (لا تسئلون عمّا کانوا یعملون)