(285) ءَامَنَ الرَّسُولُ بِمَآ أُنْزِلَ إِلَیْهِ مِنْ رَبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ کُلٌّ ءَامَنَ بِاللَّهِ وَمَلَئِکَتِهِ وَکُتُبِهِ وَرُسُلِهِ لَا نُفَرِّقُ بَیْنَ أَحَدٍ مِنْ رُسُلِهِ وَ قالُواْ سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا غُفْرَانَکَ رَبَّنَا وَإِلَیْکَ الْمَصِیرُ
پیامبر به آنچه از سوی پروردگارش بر او نازل شده ایمان دارد و همه مؤمنان (نیز) به خدا و فرشتگان و کتابها(ی آسمانی) و فرستادگانش ایمان دارند (و میگویند:) ما میان هیچ یک از پیامبران او فرق نمیگذاریم (و به همگی ایمان داریم) و گفتند: ما (ندای حقّ را) شنیدیم و اطاعت کردیم، پروردگارا! آمرزش تو را (خواهانیم) و بازگشت (ما) به سوی توست.
نکتهها:
در این آیه اصول دین (توحید، نبوّت، معاد) بیان شده و در آیه بعد، آمادگی انسان برای انجام تکالیف الهی و درخواست رحمت و مغفرت از خدا مطرح میشود. لذا در حدیث آمده است که این آیه و آیه بعد ارزش خاصّی دارند و تلاوت آن دو همانند گنج است.
تکریم پیامبر لازم است و حساب رسول اللّه صلی الله علیه و آله و سلم از دیگران جداست. لذا در این آیه ابتدا نام رسول خدا و ایمان او آمد و سپس نام مؤمنان و عقاید آنان.
پیامها:
1- تبلور مکتب در رهبر است. (آمن الرّسول بما انزل الیه)
2- مبلغان دینی باید به آنچه دعوت میکنند، باور داشته باشند. (آمنالرسول...)
3- نزول کتب آسمانی، برای پرورش وتربیت انسانهاست. (من ربّه)
4- ایمان به همه انبیا لازم است، چون تمام انبیا یک هدف دارند. (کتبه ورسله)
5 - زمینهی دریافت مغفرت الهی، ایمان وعمل است. (سمعنا واطعنا غفرانک ربّنا)
6- در کنار ایمان و عمل، باز هم باید چشم امید به رحمت و غفران الهی داشت. (سمعنا و اطعنا غفرانک ربّنا)
7- بخشش، از شئون ربوبیّت وزمینهی پرورش است. (غفرانک ربّنا)