(52) ثُمَّ عَفَوْنَا عَنکُم مِّنْ بَعْدِ ذَ لِکَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ
آنگاه پس از آن (انحراف) از شما درگذشتیم تا شاید شکر (این نعمت را) به جای آرید.
نکتهها:
توبه از شرک، ایمان آوردن و اظهار شهادتین است. زیرا بعثت انبیا، برای نجات انسان از شرک و کفر است. بنابراین آیهی (انّ اللّه لا یغفر أن یشرک به)**نساء، 48 و116.*** که میفرماید: خداوند شرک را نمیبخشد. مربوط به کسانی است که در حال شرک از دنیا بروند و به توحید و یگانه پرستی باز نگردند.
پیامها:
1- حتّی برای شرک وگوسالهپرستی نیز راه توبه وبازگشت وجود دارد. (ثم عفونا عنکم)
2- عفو الهی، خود زمینهای برای شکرگزاری است. (عفونا... لعلّکم تشکّرون)