(33) قَالَ یَادَمُ أَنْبِئْهُمْ بِأَسْمَآئِهِمْ فَلَمَّآ أَنبَأَهُمْ بِأَسْمَآئِهِمْ قَالَ أَلَمْ أَقُل لَّکُمْ إِنِّی أَعْلَمُ غَیْبَ السَّمَوَ تِ وَالْأَرْضِ وَأَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا کُنتُمْ تَکْتُمُونَ
(خداوند) فرمود: ای آدم فرشتگان را از نامهای آنان خبر ده. پس چون آدم آنها را از نامهایشان خبر داد، خداوند فرمود: که آیا به شما نگفتم که اسرار آسمانها و زمین را میدانم و آنچه را آشکار میکنید و آنچه را پنهان میداشتید (نیز) میدانم.
پیامها:
1- به استعدادهای لایق، فرصت شکوفایی و بروز بدهید. (انبئهم باسمائهم)
2- در آزمون علمی که خداوند برگزار نمود، آدم بر فرشتگان برتری یافت. (فلمّا انبئهم باسمائهم)
3- ملائکه علاوه بر آنچه گفتند، مسائلی را هم کتمان میداشتند. (کنتم تکتمون)