(121) الَّذِینَ ءَاتَیْنَهُمُ الْکِتَبَ یَتْلُونَهُ حَقَّ تِلاوَتِهِ أُولَئِکَ یُؤْمِنُونَ بِهِ وَمَنْ یَکْفُرْ بِهِ فَأُولئِکَ هُمُ الْخَسِرُونَ
کسانی که به آنها کتاب آسمانی دادهایم وآنرا چنان که سزاوارِ تلاوت است تلاوت میکنند، آنان به آن (قرآن یا پیامبر) ایمان میآورند و کسانی که به آن کافر شوند، آنان همان زیانکارانند.
نکتهها:
در برابر یهود و نصارایی که به سبب لجاجت و سرکشی مورد انتقاد قرار گرفتند، گروهی از آنان مورد تمجید و قدردانی خداوند قرار گرفتهاند. آنان کسانی هستند که به کتابهای آسمانی مراجعه کرده و نشانههای ظهور و بعثت پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم را در آن دیده و به او ایمان میآورند.
در تفسیر اطیبالبیان آمده است: مراد از «کتاب» در این آیه، قرآن و مخاطب مسلمانانی هستند که در قرائت قرآن، حقّ تلاوت را ادا نموده وبه پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم ایمان آوردهاند. تفسیر المیزان نیز این معنی را احتمال داده است.
روایتی دربارهی آداب تلاوت قرآن در تفسیر المیزان نقل شده، که هشت نکته را مورد توجّه قرار داده است:
1- ترتیل آیات. 2- تفقّه در آیات. 3- عمل به آیات. 4- امید به وعدهها. 5 - ترس از وعیدها. 6- عبرت از داستانها. 7- انجام اوامر الهی. 8 - ترک نواهی. در پایان روایت نیز امام صادق علیه السلام فرمود: حقّ تلاوت تنها حفظ آیات، درس حروف، قرائت و تجوید نیست. وبر اساس روایات، کسانی که حقّ تلاوت قرآن را ادا میکنند، تنها امامان معصوم میباشند.**کافی، ج1 ص 215.***
پیامها:
1- رعایت انصاف حتّی در برخورد با مخالفان، لازم است.**در آیاتی که قرآن از بنیاسرائیل انتقاد میکند، کلماتی همچون «کثیر»، «اکثر» و«فریق»، بکار رفته است تا حقّ افراد پاکدل و مؤمن از بین نرود. ***(الّذین اتیناهم الکتاب یتلونه حقّ تلاوته)
2- حقّ تلاوت، در تلاوت با صوت زیبا ورعایت نکات تجوید خلاصه نمیشود، بلکه ایمان وعمل نیز لازم است. (یتلونه حقّ تلاوته اؤلئک یؤمنون به)
3- کسی که در انتخاب مکتب دچار انحراف شود، زیانکار واقعی است. (فاؤلئک هم الخاسرون)