(192) رَبَّنَآ إِنَّکَ مَنْ تُدْخِلِ النَّارَ فَقَدْ أَخْزَیْتَهُ وَمَا لِلظَّلِمِینَ مِنْ أَنْصَارٍ
پروردگارا! هر که را تو (بخاطر اعمال بدش) به دوزخ افکنی، پس بی شک او را خوار و رسوا ساختهای و برای ستمگران هیچ یاورانی نیست.
نکته ها:
از امام باقر علیه السلام دربارهی (و ما للظالمین من انصار) سؤال کردند، حضرت فرمودند: یعنی آنها امامانی ندارند تا آنان را به نام بخوانند، (و از آنان شفاعت کنند).**تفسیر عیّاشی، ج1، ص 211.***
پیام ها:
1- آتش قیامت سخت است، امّا نزد اولوا الالباب که خواهان کرامت انسان هستند خواری ورسوایی قیامت، دردناکتر از آن است. (من تدخل النّار فقد اخزیته)
2- ستمگران، از شفاعتِ دیگران محروم هستند. (ما للظالمین من انصار)