(57) وَالَّذِینَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّلِحَتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَرُ خَلِدیِنَ فِیهَآ أَبَداً لَّهُمْ فِیهَآ أَزْوَ جٌ مُّطَهَّرَةٌ وَ نُدْخِلُهُمْ ظِلّاً ظَلِیلاً
وکسانی را که ایمان آورده وکارهای نیک انجام دادهاند، به زودی در باغهایی که از زیر (درختان) آن نهرها جاری است وارد میکنیم. آنان همیشه در آن جاودانند، برایشان در آن جا همسرانی پاکیزه است و آنان را در سایههایی پایدار (بدون سردی وگرمی و طوفان) درآوریم.
نکته ها:
در تربیت باید بیم وامید در کنار هم باشد. در آیه قبل بیم بود واین آیه امید است.
«ظَلیل»، سایهی کشیده و ممتد است.
امام صادق علیه السلام فرمود: مراد از ازواج مطهره همسرانی هستند که از آلودگی به حیض و حدث پاکند.**منلایحضرهالفقیه، ج1، ص50.***
پیام ها:
1- ایمان و عمل صالح دو شرط اساسی برای ورود به بهشت است. (امنوا و عملوا الصالحات سندخلهم)
2- لطف خدا سریعتر از قهر اوست. (در آیه قبل برای دوزخیان حرف «سوف» بکار رفته که نشانه آینده دور است، ولی در این آیه حرف «سین» (سیدخلهم) که نشانهی آینده نزدیک است)
3- پاکی همسران بهشتی هم جسمی است و هم روحی. «مُطهّرة» به کسی گفته میشود که از نظر جسمی و روحی هر دو پاک و منزّه باشد.