(45) إِذْ قَالَتِ الْمَلَئِکَةُ یَمَرْیَمُ إِنَّ اللَّهَ یُبَشِّرُکِ بِکَلِمَةٍ مِّنْهُ اسْمُهُ الْمَسِیحُ عِیسَی ابْنُ مَرْیَمَ وَجِیهاً فِی الْدُّنْیَا وَ الْأَخِرَةِ وَ مِنَ الْمُقَرَّبِینَ
(بیاد آور) آنگاه که فرشتگان گفتند: ای مریم! همانا خداوند تو را به کلمه و نشانهای از سوی خویش به نام مسیح، عیسی پسر مریم، بشارت میدهد. او که در دنیا و آخرت آبرومند و از مقرّبان است.
نکته ها:
در قرآن، از حضرت عیسی به «کلمة» یاد شده است که در فرهنگ قرآن، به معنای «مخلوق» میباشد. نظیر آیه 109 سوره کهف که میفرماید: (قل لو کان البحر مداداً لکلمات ربّی لَنَفد البحر قبل ان تنفد کلمات ربّی) اگر دریاها برای نوشتن کلمات الهی مُرکّب شوند، دریاها تمام میشوند، ولی کلمات الهی به پایان نمیرسد.
وصف (وجیهاً فی الدنیا و الآخرة) در قرآن تنها برای حضرت عیسی علیه السلام آمده و در مورد شخص دیگری این صفت گفته نشده است.
پیام ها:
1- مقام زن بدانجا میرسد که خداوند از طریق فرشتگان با وی سخن میگوید. (اذ قالت الملائکة یا مریم)
2- فرزند، نعمت است. (یبشّرک)
3- عیسی فرزند خدا نیست، مخلوق خداست، ولی مخلوقی بس بزرگ و ناشناخته.**«کلمة» به صورت نکره آمده که رمز عظمت و ناشناختگی است.*** (کلمة منه)
4- خداوند برای اولیای خود قبل از تولّدشان نامگذاری میکند. (اسمه المسیح)
5 - کسی که از مریم متولّد شده و دوران جنینی را طی کرده است، چگونه میتواند فرزند خدا باشد؟ (عیسیبن مریم)
6- وجاهت دنیوی نیز یک ارزش است وکسب آن مانعی ندارد. (وجیهاً فی الدنیا)