(15) قُلْ أَؤُنَبِّئُکُمْ بِخَیْرٍ مِّنْ ذَ لِکُمْ لِلَّذِینَ اتَّقَوْاْ عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّتٌ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَرُ خَلِدِینَ فِیهَا وَأَزْوَ جٌ مُّطَهَّرَةٌ وَرِضْوَ نٌ مِّنَ اللَّهِ وَ اللَّهُ بَصِیرٌ بِالْعِبَادِ
بگو: آیا شمارا به بهتر از اینها (که محبوب شماست) خبر دهم؟ برای کسانی که تقوا داشته باشند، نزد پروردگارشان باغهایی (بهشتی) است که از زیر (درختان) آن نهرها جاری است. برای همیشه در آنجا (بهرهمند) هستند و همسرانی پاک (خواهند داشت) و رضا و خشنودی خداوند (شامل حالشان میشود) و خداوند به حال بندگان بیناست.
نکته ها:
در آخرین جمله از آیه قبل خواندیم که عاقبتِ نیک نزد خداوند است؛ (واللّه عنده حسن المآب) این آیه سیمایی از بهشت نیکوکاران را ترسیم میکند.
پیام ها:
1- در دعوت مردم به حق، آنان را به مقایسهی دنیا و آخرت دعوت کنیم. (قل أؤنبّئکم بخیر...)
2- دوام و ثباتِ بهشت، و رضایت خداوند کجا و لذائد موقّت و ناپایدار دنیا کجا؟ (ذلک متاع الحیوة الدنیا... قل أونبّئکم)
3- افراد با تقوا، شیفتهی زرق و برق دنیا نمیشوند. (متّقین) در این آیه، در مقابل (ناس) در آیهی قبل بکار رفته است.
4- ملاک رسیدن به نعمتهای آخرت، تقوی است. (للذین اتقوا)
5 - تشویق باید هماهنگ با خواستههای طبیعی وفطری باشد. (انهار، ازواج، خالدین)
6- پاکدامنی و پاکیزگی، برترین ارزش است. (أزواج مطهرة)
7- لذّتهای متّقین تنها محدود به لذایذ مادّی نیست، رضایت الهی بالاترین لذّت معنوی است. (رضوان من اللّه)
8 - ادّعای تقوی را کم کنیم، خداوند بصیر و داناست. (واللّه بصیر بالعباد)