(159) وَإِنْ مِّنْ أَهْلِ الْکِتَبِ إِلَّا لَیُؤْمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ وَیَوْمَ الْقِیَمَةِ یَکُونُ عَلَیْهِمْ شَهِیداً
و هیچ کس از اهل کتاب نیست مگر آنکه پیش از مرگش به او (مسیح) ایمان میآورد و او روز قیامت، بر آنان گواه خواهد بود.
نکته ها:
شاید معنا این باشد: قبل از مرگ مسیح علیه السلام، تمام اهلکتاب به او ایمان میآورند. چون طبق روایات شیعه وسنّی، عیسی علیه السلام در آخرالزمان از آسمان فرود آمده و پشت سر امام زمان علیه السلام نماز میخواند و مدّتها زیسته، سپس از دنیا میرود. آن روز، مسیحیان به او ایمان صحیح میآورند، نه ایمانی که او را پسر خدا بدانند.**تفسیر المیزان.***
پیام ها:
1- همهی کافران و منحرفان، در آستانهی مرگ که پردهها کنار میرود، به هوش میآیند و ایمان میآورند، ولی سودی ندارد. (و ان من اهل الکتاب...)
2- مرگ، یک سنّت قطعی برای همه است. حتّی برای عیسی که قرنها در بهترین شرایط مهمان خدا و فرشتگان بوده است.**اگر مراد از «قبل موته» مرگ حضرت عیسی باشد.*** (قبل موته)
3- انبیا، گواهان و شاهدان بر انسانهایند. (یکون علیهم شهیدا)