(163) إِنَّا أَوْحَیْنَآ إِلَیْکَ کَمَآ أَوْحَیْنَآ إِلَی نُوحٍ وَالنَّبِیِّینَ مِنْ بَعْدِهِ وَ أَوْحَیْنَآ إِلَی إِبْرَاهِیمَ وإِسْمَعِیلَ وَإِسْحَقَ وَیَعْقُوبَ وَالْأَسْبَاطِ وَ عِیسَی وَأَیُّوبَ وَیُونُسَ وَهَرُونَ وَسُلَیَْمنَ وءَاتَیْنَا دَاوُدَ زَبُوراً
(ای پیامبر!) ما به تو وحی کردیم، آنگونه که به نوح و پیامبران پس از او وحی کردیم. و (همچنین) به ابراهیم، اسماعیل، اسحاق، یعقوب، اسباط ( فرزندان یعقوب)، عیسی، ایوب، یونس، هارون و سلیمان وحی کردیم و به داود، «زبور» دادیم.
نکته ها:
در تمام قرآن نام 25 نفر از پیامبران آمده است. نام یازده تن از آنان در این آیه ذکر شده و نام بقیه آنان عبارت است از:
آدم، ادریس، هود، صالح، لوط، یوسف، شعیب، ذیالکفل، موسی، الیاس، یسع، زکریا، یحیی و عُزیر.
در حدیث آمده است: آنچه بر انبیای پیشین وحی شده بود، بر پیامبر اسلام وحی شده است.**تفسیر نورالثقلین.***
«اَسباط» جمع «سِبط» به معنای نوه، عنوان فرزندانی از یعقوب است که به پیامبری رسیدند.
«زَبور» در لغت به معنای کتاب است، ولی در اصطلاح به کتاب حضرت داود گفته میشود. «مزامیر داود» از کتب عهد قدیم (تورات) است و 150 فصل دارد که هر کدام یک «مزمور» است.
پیام ها:
1- وحی و نبوّت، یک جریان و سنّت خلل ناپذیر در تاریخ انسان است. (اوحینا الی نوح و...)
2- بیان نمونههای تاریخی از یک موضوع (مثل وحی بر پیامبران پیشین،) از شیوههای اثبات مدعاست و آگاهی از آنها زمینهی پذیرش. (اوحینا الیک کما اوحینا الی نوح...)
3- هدف، شیوه و کلّیات محتوای ادیان الهی، یکی است. زیرا سرچشمهی همه آنها خداوند است. (انا اوحینا...)
4- با آنکه در تاریخ، بارها وحی الهی نازل شده است، چرا اهل کتاب، نبوّت پیامبر را نمیپذیرند و میان او و دیگر انبیا فرق گذاشته، توقّعات اضافی دارند؟ (اوحینا الیک کما اوحینا الی نوح...)