(168) الَّذِینَ قَالُواْ لإِخْوَنِهِمْ وَقَعَدُواْ لَوْ أَطَاعُونَا مَا قُتِلُواْ قُلْ فَادْرَءُواْ عَنْ أَنْفُسِکُمُ الْمَوْتَ إِنْ کُنْتُمْ صَدِقِینَ
منافقان کسانی هستند که (بعد از پایان جنگ اُحد، دست به تبلیغات یأس آور زده و در حالی که خود از جنگ سر باز زده و در خانههای) خود نشستهاند و در حقّ برادران خود گفتند: اگر از ما پیروی میکردند کشته نمیشدند. به آنان بگو: اگر راست میگویید، مرگ را از خودتان باز دارید.
پیام ها:
1- منافقان به هنگام حرکت مردم به جبههها، در خانهها مینشینند. (و قعدوا)
2- منافقان، روحیهی خانوادههای شهدا را تضعیف میکنند. (لو اطاعونا ما قتلوا)
3- منافقان، خود را رهبر فکری دیگران میدانند. (لو اطاعونا)
4- در جهانبینی منافقان، اصالت با زندگی مادّی و رفاه است. (و قعدوا لو اطاعونا ما قتلوا)
5 - ایمان به مقدّر بودن مرگ، سبب شجاعت و پذیرش رفتن به جبهه است و در بینش منافقان، شهادت و سعادت اُخروی جایگاه ندارد. (لو اطاعونا ما قتلوا)
6- باید با تبلیغات سوء منافقان برخورد کرد. (قل فادرؤا عن انفسکم الموت)
7- انسان نمیتواند مرگ را از خود دفع کند. (فادرؤا عن انفسکم الموت)
8 - مرگ به دست خداست، جبهه یا خانه در مرگ نقش اصلی را ندارند. (فادرؤا عن انفسکم الموت و ان کنتم صادقین)