(75) وَمِنْ أَهْلِ الْکِتَبِ مَنْ إِنْ تَأْمَنْهُ بِقِنْطَارٍ یُؤَدِّهِ إِلَیْکَ وَمِنْهُمْ مَّنْ إِنْ تَأْمَنْهُ بِدِینَارٍ لَّا یُؤَدِّهِ إِلَیْکَإِلَّا مَادُمْتَ عَلَیْهِ قَآئِماً ذَلِکَ بِأَنَّهُمْ قَالُواْ لَیْسَ عَلَیْنَا فِی الْأُمِّیِّینَ سَبِیلٌ وَیَقُولُونَ عَلَی اللَّهِ الْکَذِبَ وَهُمْ یَعْلَمُونَ
واز اهل کتاب کسانی هستند که اگر او را بر اموال بسیاری امین گردانی، به تو باز میگرداند و بعضی از آنان (به قدری نادرستند که) اگر او را بر دیناری امین گردانی، آن را به تو برنمیگرداند، مگر آنکه (برای مطالبه آن) دائماً بالای سر او بایستی، این (خیانت در امانت،) به جهت آن است که گفتند: دربارهی امّیّین (غیر اهل کتاب) هرچه کنیم بر ما گناهی نیست، در حالی که آنها آگاهانه بر خداوند دروغ میبندند.
نکته ها:
در روایات آمده است که امانت را به صاحبش برگردانید، حتّی اگر صاحب امانت، فاسق باشد.**تفسیر مجمعالبیان، ج2، ص 778.***
پیام ها:
1- در مورد مخالفانِ خود، انصاف را مراعات کنید و همه را خائن ندانید. (من اهلالکتاب... یؤدّه الیک)
2- امانتداری، ملاکی برای ارزشیابی افراد است. (یؤدّه... لایؤدّه)
3- ارزشهای اخلاقی، ثبات دارند. حفظ امانت، در نزد همه نیکو، و خیانت در آن، نسبت به هر کسی باشد زشت است. ردّ امانت، یک ارزش است، گرچه از یهود باشد. (یؤدّه... لایؤدّه)
4- قیام ومقاومت، برای گرفتن حقّ لازم است. (لایؤدّه الیک الا ما دمت علیه قائماً)
5 - استثمار، استحمار و نژادپرستی، ممنوع است. (لیس علینا فی الاُمّیین سبیل)
6- یهود و نصاری، خود را اندیشمند، و مسلمانان را بیسواد و امّی میپنداشتند. (لیس علینا فیالامیّین سبیل)
7- بالاتر از گناه، توجیه گناه است. یهود اموال مردم را به ناحق میخوردند و میگفتند: خداوند به این کار راضی است. (یقولون علی اللّه الکذب)