(18) شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لَآ إِلَهَ إِلَّا هُوَ وَالْمَلَِکَةُ وَأُوْلُواْ الْعِلْمِ قَآئِمَاً بِالْقِسْطِ لَآ إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمٌ
خدایی که همواره به عدل و قسط قیام دارد، گواهی داده که معبودی جز او نیست و فرشتگان و صاحبان دانش (نیز به یگانگی او گواهی دادهاند) جز او که مقتدر حکیم است، معبودی نیست.
نکته ها:
خداوند با ایجاد نظام واحد در هستی، بر یگانگی ذات خود گواهی میدهد، یعنی هماهنگی و نظم موجود در آفرینش، همه گواه بر حاکمیّت قدرتی یگانه بر هستی است، چنانکه در دعای صباح میخوانیم: «یا مَن دلّ علی ذاته بذاته»
آفتاب آمد دلیل آفتاب
گر دلیلت باید از وی رُخ متاب
امام باقر علیه السلام فرمودند: مراد از «اولوا العلم» در آیه، انبیا واوصیا هستند.**تفسیر نورالثقلین.***
هر کجا تعدّد هست، محدودیّت نیز هست. خانهی بیحدّ نمیتواند بیش از یکی باشد. اگر گفتیم: فلان چراغ، نور بینهایت دارد، جایی برای چراغ دوّم باقی نمیماند. خدا بینهایت است، زیرا اگر نهایت داشته باشد به نیستی برمیخورد و هیچ بینهایتی قابل تعدّد نیست، لذا خداوند قابل تعدّد نیست واو یکتاست.
پیام ها:
1- شهادت عملی، بهترین نوع شهادت است. هماهنگی در میان آفریدهها، بهترین نمونهی گواهی بر یکتایی خداست. (شهد اللّه انّه لااله الاّ هو)
2- راه ایمان به خدا، علم است وعلم واقعی، انسان را با سرچشمه هستی آشنا میکند. (واولوا العلم)
3- دانشمندان، در کنار فرشتگان قرار میگیرند. (والملائکة واولوا العلم)
4- عدل الهی، در کنار توحید مطرح است. بر خلاف دیگر قدرتمندان که هر کجا احساس یکتایی و نداشتن رقیب و شریک کنند، زور میگویند، او یکتایی است که به پا دارندهی عدل است. (لااله الاّ اللّه... قائماً بالقسط)