(193) رَبَّنَآ إِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادِیاً یُنَادِی لِلْإِیمَنِ أَنْ ءَامِنُواْ بِرَبِّکُمْ فََامَنَّا رَبَّنَا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَکَفِّرْ عَنَّا سَیَِّاتِنَا وَتَوَفَّنَا مَعَ الْأَبْرَارِ
پروردگارا! همانا ما دعوت منادی ایمان را شنیدیم که (میگفت:) به پروردگارتان ایمان بیاورید، پس ایمان آوردیم. پروردگارا! پس گناهان ما را بیامرز و زشتیهای ما را بپوشان و ما را با نیکان بمیران.
نکته ها:
شاید مراد از «ذنوب» گناهان کبیره باشد و مراد از «سیّئات» گناهان صغیره، چنانکه در آیهی شریفه (ان تجتنبوا کبائر ما تنهون عنه نکفّر عنکم سیّئاتکم...)**نساء، 31. ***«سیّئات» در برابر «کبائر» آمده است. و ممکن است مراد از «سیّئات» آثار گناه باشد.
در برابر خردمندانی که دعوت ایمان را اجابت کرده و میگویند: «سَمِعنا»، افرادی هستند که نسبت به این دعوت بیاعتنایی میکنند و در قیامت با حسرت تمام میگویند: (لوکنّا نسمع او نعقل ما کنّا فی اصحاب السعیر)**ملک، 10.***
پیام ها:
1- خردمندان، آمادهی پذیرش حقّ هستند و در کنار پاسخگویی به ندای فطرت، به ندای انبیا، علما و شهدا پاسخ میدهند. (انّنا سمعنا منادیاً ینادی للایمان...)
2- استغفار و اعتراف، نشانهی عقل است. (اولواالالباب... ربّنا فاغفر لنا)
3- از آداب دعا که زمینهی عفو الهی را فراهم میکند، توجّه به ربوبیّت الهی است. (ربّنا فاغفر لنا)
4- ایمان، زمینهی دریافت مغفرت است. (امنّا، فاغفر لنا)
5 - دیگران را در دعای خود شریک کنیم. (فاغفر لنا)
6- پردهپوشی وعفو، از شئون ربوبیّت واز شیوههای تربیت است. (ربّنا... کفّرعنّا)
7- مرگِ انسان با اراده الهی است. (توفّنا)
8 - خردمندانِ دوراندیش، مرگ با نیکان را آرزو میکنند و به فکر حسن عاقبت هستند. (توفّنا مع الابرار)
9- ابرار مقامی دارند که خردمندان آرزوی آن را میکند. (اولواالالباب...توفّنا مع الابرار)